Bij de oversteek -:- De poppen aan het dansen

Bij de oversteek
--------------------

Wolken-ze wijken
traag van de grijze hemel;
laten de zon los.

In dat grijs flarden wit. Toch was hier en daar, even een heldere kleur blauw te herkennen. Later deze ochtend,zitten we -een vroege wandelaar en ik -op het terras van Cafe "Veerzicht'" te genieten van de stilte en van een kopje koffie. Het weinige verkeer dat passeert , kruipt over de dijkweg langs de afgedamde Maas. Een enkele zeilboot is reeds de uitdaging aangegaan met de soms sterke zuidoostenwind. Onder de dijk, aan het einde van het kronkelweggetje-

De veerboot vertrekt-
vanuit de verte weerklinkt
gedempt klokgelui;
zie ik jouw lange haren
verdwijnen in de nevel.

De veerman stopt zijn pijp. Even later drijven steeds groter wordende kringen rook weg en lossen op in het niets. De grillige wind speelt door mijn weinige haren.Het zachte gebrom van de motor overstemt zelfs niet het klotsen van het water tegen de romp van de boot. Ik raak in gesprek met de oude veerman.Met een knipoog zegt hij: "Zo vaar ik bij elke oversteek, steeds meer van het leven af. Dus u begrijpt,dat ik al heel wat heb gevaren!"

Stemmen gemurmel-
het water kabbelt voorbij
de romp van de boot,
langs griendhout en wuivend riet;
door mijn haar fluistert de wind.

De poppen aan het dansen
------------------------

Zachte klanken begeleiden
het zwakke licht dat steeds meer
de omgeving uit duisternis haalt-

Gitaarmuziek-
Onzichtbaar,spannen draden;
lappen bewegen.

In dit sprookjesachtig tafereel
beheerst de meester zijn schepping-

In vaag schijnsel,
de poppen aan het dansen,
zo sierlijk en stil.

Uit het schijnbaar niets, komen en gaan
kleurige stoffen, soepel en gracieus-

In licht en schaduw
dansen lappen als vanzelf
vlinderlicht heen.