Eugène Ammann -:- Dymph de Beer -:- Sarah De Brandt -:- Sonja de Bruijn -:- Corry Buijs -:- Femia Cools -:- Tjebbe van Dijk -:- Marieke Drent -:- Ria Giskes-Pieters -:- Walter Goovaerts-:- André Gysemans -:- Geert Janssens -:- Rosette Emma Libens -:- Ben Mentink -:- Gijs de Mik -:- Suze Oomen -:- Mariëlla Schoemans -:- Erna Speek -:- Marion Spronk -:- Stien Steenvoorden -:- Chris Verschoot -:- Tanya van der Wacht -:- Marnix van Wijk -:- Erik Zaal

Ook al verdween je
achter de zonsondergang,
je weg is er nog.

In de nachthemel
staan de sterren te wachten,
stralend in stilte.

Witte sneeuw verraadt
waar zachte poezenpootjes
haar hebben gekust.

Half weggezonken
in de horizon, knipoogt
de zon: "Tot morgen."

Rijen zwaluwen
op de telefoondraden.
Morgen vliegen ze.

Elke nacht weer
openen gesloten ogen
een poort naar dromen.

Sarah De Brandt

Als korrels van zand
glijdt de tijd door mijn handen
niets is oneindig...

Rosette Emma Libens

Kleuren dwarrelen
stukjes lente op de stoep-
bloesembloemetjes

Gijs de Mik

Opkomend zonlicht
dat breekt in lenteregen.
Ik zie haar gezicht!

Verwonderd graaien
kleine en grote handen
naar de eerste sneeuw.

Geert Janssens

Maanloze hemel-
met het licht van de sterren
vervolg ik m'n weg.

Verdorde resten
van een vruchtbare zomer
kleuren nu de herfst.

Marnix van Wijk

In de warme zon
houden de knijpers de was
strak aan het lijntje.

Ongehinderd snel
raast de gele trein voorbij
een streep door het groen.

De pijp van beton
loost haar afval ongestoord
maakt het blauw weer zwart.

Erna Speek

Met haar ogen dicht
drinkt poes bij de vijver licht
van de volle maan.

Stien Steenvoorden

Twee tortelduiven
vliegen met de bui terug-
druppels aan een blad.

Tussen graf zerken
scharrelde een jonge vos
Tirsa's rustplaats.

Een koele luchtstroom
aait mijn knie,heel even maar
Onzichtbare jij!

Welk seizoen ook bergt
het mooie van beleving.
De herinnering.

Mariëlla Schoemans

Herfststormen razen-
hoog in de boomtop breekt
een ekster de wind.

Erik Zaal - In rust op reis

Een baan van warm licht
legt zich neer op het gezicht;
ogen blijven dicht

de baan verplaatst zich
met de zonnewende mee;
ogen blijven dicht

door het glas-in-lood
net een regenbooggezicht;
ogen blijven dicht

voor het laatst begroet
door vrienden en familie;
ogen blijven dicht

de laatste reis volgt
vrede gevonden in rust
met gesloten ogen

------

Wijzers van mijn klok
die draaien wispelturig
de tijd weer terug.

Sonja de Bruijn

een blik uit het raam
de cake warm - en koffie gezet
ze zal er zo zijn

gedachten golven
een beeld verschijnt-woorden
zij vloeien uit mijn pen

Eugène Ammann

Mijn ogen houden
het blad vast, dat wegdrijft en
langzaam kleiner wordt

De herfstige wind
waait door haar pas geverfde
rode coupe soleil

Het eerste blaadje;
ik hoor het zacht neerkomen,
zittend in de tuin

Lome zomerdag -
de schaduw van de vlinder
speelt met het zonlicht

De sparrenbomen
prikken gaatjes in de zon,
die langzaam wegzinkt

Walter Goovaerts

De augustuszon
strooit onverwacht glinstering
in het natte groen

Corry Buijs

De nijvere spin
spant draden langs de struiken
vangt de ochtenddauw.


De berk vlijt haar blad
op het zachte tapijt van
vergankelijkheid.

Marion Spronk

Het goudgeel herfstblad
ligt na een zware storm nu
voor het oprapen.

Suze Oomen

Door kunstenaarshand
steigert het marmeren paard
in steen gevangen.

Chris Verschoot

VERWONDERING

duizelingwekkend
is de diepte in alles
ik sluit mijn ogen

stil en lieflijk licht
je hult ons in de schaduw
van hartsverlangen

heel even zag ik
een helder en klare maan
ze was daar, meer niet

de nacht zal lichten
als de dageraad verschijnt
schittert nog één ster

sterren die glanzen
een blik van stil verlangen
ademloos wacht ik

de vreugdekreten
om de stilte van de nacht
open te breken

Tanya van der Wacht

Weerbarstige boom-
ook ik zet me schrap tegen
schrijnende stormen

Als een ijl decor -
roze beukenblaadjes vol
kristallen druppels.

Overal dooit het
maar tussen de woudreuzen
knerpen mijn laarzen

Ria Giskes-Pieters

In het borstje
van de vink
de dageraad

Femia Cools

na zonsondergang
in goudgerande wolken
het laatste landschap

Tjebbe van Dijk

drie ballonvaarders
voelen zich opgelaten
in een dennenboom

restje ochtendmist
verzet zich tegen de zon
vlucht weg in flarden

Dymph de Beer

Met tere streken
schildert de zon de wolken
rood, een nieuwe dag

Om en om geknot
wilgenreeks als kantelen
rond het groene hart

Tedere handen
vol witte stilte wekken
de slapende stad

Marieke Drent

Een sprankje zonlicht
tussen de wolken vandaan.
Niemand die het ziet.

Ben Mentink

Aan de waterkant-
de wind waait vele rimpels
in het gelaat